سعدی (شیخ مشرف‌الدین)
پسر مصلح‌الدین، در اوائل قرن هفتم در شیراز متولد شد. بزرگترین استاد نظم و نثر فارسی بشمار می‌رود و آثار جاویدان او خصوصاً گلستان و بوستان از لحاظ سادگی و روانی اشعار و عبارات و معانی بدیع و نکته‌های باریک و عمیق فلسفی و اخلاقی در دنیا بی نظیر است. سفرهای طولانی در عراق عرب و حجاز و آسیای صغیر و آذربایجان نمود و به خدمت عده‌ای از بزرگان زمان رسید. وفاتش در حدود 691 هجری بود.