انگیزه شهرت طلبی است
البته انگیزه هر بشری در انجام کار می‌تواند قسمتی مربوط به شهرت طلبی باشد ولی این هم انحصاری نیست زیرا عده‌ای هستند که بدون علاقه به ذکر نام و باقی ماندن اسم کار می‌کنند. وقتی شهرت از یک سوی تأمین شد شخص تا حدی با آن خو می‌گیرد و دیگر انگیزه او شهرت طلبی نیست.
چنان که در دنیای امروز هنرپیشگان سینما و رهبران سیاست که در همه عالم شناخته شده‌اند و همیشه هجوم روزنامه نگاران و مخبرین به سوی آنها است از شهرت فرار می‌کنند و سعی دارند همه جا ناشناس وارد شوند زیرا شهرت اسباب زحمت و ناراحتی آنها شده است (در شرح حال هنرپیشگان این مطلب زیاد دیده می‌شود) به علاوه در همه جا وسیله این عمل فراهم نیست و مخصوصاً در کشورهای مادی امروز چندان نامی از کسانی که در راه‌های علمی و هنری کار می‌کنند باقی نمی‌ماند.
در هر رشته از علوم و هنرها و کارهای اجتماعی و اقتصادی و سایر فعالیت‌ها هزاران هزار افراد وجود دارد که نه تنها در خارج از کشور بلکه در داخل کشور و حتی در همان محیطی که به فعالیت مشغولند کسی آنها را نمی‌شناسد و چندان اسمی ندارند و این موضوع مانع از آن نیست که کوشش و فعالیت آنها چنان دامنه دار است که به اخذ نتایج بزرگ نائل می‌شوند. "پس شهرت طلبی هم نمی‌تواند انگیزه انحصاری باشد."