زمستان
چون فصل پاییز به سر رسید نوبت آغاز زمستان است. حیوانات خواب موسمی یعنی دوران استراحت را شروع کرده از سختی هوا و طبیعت می‌گریزند و در سوراخ ها پناه می‌جویند، آیا هیچ دربارۀ این حیوانات اندیشیده‌اید که چگونه یزدان مهربان برای هر یک به فراخور وسیله‌ای انگیخته تا از سرما و گرسنگی محفوظ و در دوران خواب از راحتی برخوردار باشند. جایشان گرم، از شدت هوا در امان و غذای زمستانیشان قبلا ذخیره گردیده.
پس چرا شکرگزار الطاف بی‌پایان آفریدگار خود نباشند؟ در این موسم است که باران و برف می‌بارد درختان خشک و برهنه و هوا سرد می‌شود و زمین خود را برای پرورش گیاهان آماده می‌سازد و در نهان خویش آب زندگانی انبار می‌کنند.