نظراتی از فلاسفه و دانشمندان

خواهش مایه رنج است و اگر آن چه میل داری به آن نرسی دلتنگی و اگر برسی خرسندی ولی خرسندی تو بی دوام است و به زودی ملالت و کسالت دست می‌دهد و دامنه خواهش هم دراز است و هر خواهشی که صورت پذیرفت خواهش دیگر می‌آید.تا وقتی خواهش باقی است خوشی حقیقی نیست. شفقت و محبت نسبت به همه معنای خوشی انسان است. 
شوپنهاور
تفکر بالاترین عمل انسان و لذت آن بالاترین چیزها است. 
ارسطو
تکلیف انسان تنها درک لذت است اما با دور کردن حرص و طمع و تسلط بر نفس و نترسیدن از مرگ.
اپیکور
مهر را باید بر امور پایدار بست تا حرمان نیابد. 
اسپینوزا
حالتی که به نفس روی می‌دهد اگر سبب نزدیکی او به کمال قوای خودش باشد مایه شادی خاطر و اگر باعث دور شدن از کمال باشد مایه اندوه است و اگر شادی و اندوه به بدن نیز مربوط باشد لذت یا الم خواهد بود. در لذایذی که موضع خاص در بدن دارد افراط نکنید و بیشتر به تحققاتی بپردازید که کلیه طبع را خوش می‌کند و فرح ایجاد می‌نماید. درک حقایق بهترین شادی انسان است. 
اسپینوزا
خوش‌آیندی و ناخوش‌آیندی نفس در اثر این است که حرکات نفس انسان با زندگانی ملایم و مساعد و یا منافی و مزاحم باشد که در صورت اول خوشی و در صورت دوم حزن نام دارد و مبدأ رنج و خوشی و الم و لذت همین است. 
هابز
لذت و الم استنباط و تکرار است. آرزو هم همین است. کندیاک
تضاد واحد و کثیر و زوج و فرد منشأ همه اختلافات است لیکن واحد مطلق از زوجیت و فردیت و وحدت و کثرت بری است. 
فیثاغورث
ورزش برای صحت بدن بسیار مفید است اما نه به حد افراط و نه آن اندازه که بخواهند پهلوان شوند. بایستی تن را برای جان پرورش داد و نفسانیات را تابع اراده عقلی ساخت تا نفس حاضر و شایسته تفکر و تعقل شود. سلامت روح بسته به سلامت بدن است افزون ساختن خردمندی را باید از علم طب خواست.
رنه دکارت