ما و عالم

وضع ما افراد بشر نسبت به کرۀ زمین نیز همین طور است. همان طور که گلبول اجزاء بدن انسان است، ما هم اجزاء بدن زمین بشمار می‌رویم و از همین بدن به وجود آمده به همین بدن‌ بازمی‌گردیم (مثل گلبول که در بدن ما متولد می‌شود و در همان می‌میرد).

با این که ظاهراً از یکدیگر جدا به نظر می‌رسیم یکی هستیم و رابط ما همین هوائی است که اطراف ما قرار دارد و ما آن‌ را استنشاق می‌کنیم و پس می‌دهیم. ولی همین هوائی که اکنون من استنشاق می‌کنم مورد استفاده دیگران هم واقع می‌شود و چون قسمتی از نیروی زندگانی و روحی ما از هوا است پس در استفاده از این نیرو با افراد دیگر انسان و حتی حیوانات و نباتات و سایر موجودات شریکیم و هیچ فرد موجودی نیست که بتواند برای خود فضای حیاتی مستقلی که فقط مورد استفادۀ او باشد به وجود آورد (به جمعیت کثیری که در یک فضای سربسته مشغول تنفس هستند توجه کنید تا حقیقت را بهتر دریابید. فضای سرباز هم همین طور است و هوا و نیروی روحی آن مختص کسی نیست)

• برچسب ها

• دیدگاه ها