نظری به ادیان
اینک مطالب دیگری دربارۀ شیطان از سایر کتب دینی (به غیر از قرآن مجید) ذکر می‌کنم:
نخست از نهج‌البلاغه کتاب ارزنده و عزیز مسلمین (ترجمه‌ها از دانشمند محترم آقای فیض‌الاسلام نقل شده):
از خطبه 7 ـ اتخذوالشیطان لامرهم ملاکا واتخذهم له اشراکا فیاض و فرخ فی صدورهم و دب و درج فی حجورهم فنظر باعینهم و نطق بالسنتهم فرکب به هم الزلل و زین لهم الخطل فعل من قد شرکه الشیطان فی سلطانه و نطق بالباطل علی لسانه ـ ایشان در کارشان به شیطان اعتماد کردند و شیطان هم آنان را شریک و دام خود قرار داد پس در سینه آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و به تدریج و آهسته با آنها آمیزش نمود و با چشم‌های ایشان می‌دید و با زبانشان سخن می‌گفت پس آنها را به مرکب ضلالت و گمراهی سوار و گفتار تباه را در نظر آنان زینت داد و کارهای ایشان مانند کار کسی بود که شیطان او را در توانایی خود شریک قرار داده و به زبان او سخن باطل و نادرست می‌گوید.
از خطبه 10ـ الاوان الشیطان قد جمع حزبه و استجلب خیله و رجله ـ آگاه باشید که شیطان، حزب و گروه خود را جمع و سواره و پیاده لشکرش را گرد آورده است (تشبیه است و منظور شیاطین دنیوی است).
از خطبه 22ـ الاوان الشیطان قد ذمر حزبه و استجلب جلبه لیعود الجور الی اوطانه و یرجع الباطل الی نصابه و الله ما انکروا علی منکرا… ـ آگاه باشید شیطان گروه خود را برانگیخته و سپاهش را گرد آورده تا بازگردد به جاهای خود جور و ستم و برگردد به اصلش باطل، سوگند به‌خدا خودداری نکردند از نسبت دادن به من منکری را (این کاملا واضح است که مقصود شیاطین دنیوی است).
در انجیل متی فصل چهارم آیات 1 تا 12 که در پائین نقل می‌شود درباره وسوسه حضرت عیسی علیه‌السلام توسط شیطان مطالبی بیان شده که همین مضمون در مرقس فصل یک آیات 12 و 13 و لوقا فصل 4 آیات 1 تا 13 دیده می‌شود).
آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شد تا ابلیس او را تجربه نماید. و چون چهل شبانه روز روزه داشت آخر گرسنه گردید پس تجربه کننده نزد او آمده گفت اگر پسر خدا هستی بگو تا این سنگ ها نان شود. در جواب گفت مکتوب است انسان نه محض نان زیست می‌کند بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خدا صادر گردد ـ آنگاه ابلیس او را به شهر مقدس برد و بر کنگره هیکل برپا داشته به وی گفت اگر پسر خدا هستی خود را به زیر انداز زیرا مکتوب است که فرشتگان خود را دربارۀ تو فرمان دهد تا تو را به دست های خود گیرند مبادا پایت به سنگی خورد. عیسی وی را گفت و نیز مکتوب است خداوند خدای خود را تجربه مکن. پس ابلیس او را به کوهی بسیار بلند برد و همۀ ممالک جهان و جلال آنها را به او نشان داده به وی گفت اگر افتاده مرا سجده کنی همانا این همه را به تو بخشم. آنگاه عیسی وی را گفت دور شو ای شیطان زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما. در ساعت ابلیس او را رها کرد و اینک فرشتگان آمده او را پرستاری می‌نمودند.
در مکاشفۀ یوحنای رسول باب بیستم درباره زنجیر کردن شیطان به مدت یک هزار سال و آزاد کردن او به مدت کم صحبت می‌کند. پس از هزار سال شیطان از زندان خود خارج و شروع به گمراه کردن مردم چهار گوشۀ جهان می‌کند و یأجوج و مأجوج را که عددشان به اندازه ریگ دریاست گمراه می‌کند و شروع به جنگ می‌کند ولی بعداً آتش از آسمان نازل شده آنها را می بلعد و شیطان هم در مردابی از آتش و گوگرد افکنده خواهد شد تا ابدالآباد و شب و روز عذاب خواهد دید.
انجیل متی 16- اما او برگشته پطرس را گفت دور شو از من ای شیطان زیرا که باعث لغزش من می‌باشی زیرا نه امور الهی را بلکه امور انسانی را تفکر می‌کنی.
رساله اول یوحنای رسول باب سوم ـ کسی که گناه می‌کند از ابلیس است زیرا که ابلیس از ابتدا گناهکار بوده است و از این جهت پسر خدا ظاهر شد تا اعمال ابلیس را باطل سازد. هر که از خدا مولود شده است گناه نمی‌کند زیرا تخم او در وی می‌ماند و او نمی‌تواند گناهکار بوده باشد زیرا که از خدا تولد یافته است. فرزندان خدا و فرزندان ابلیس از این ظاهر می‌گردند.
زند اوستا ـ دعا قدرت های کلیه مخلوقات اهریمن را برمی‌اندازد ـ دعا بزرگترین و بهترین همۀ خطاب ها است.
زنداوستا اردیبهشت یست فصل 23
اهورامزدا با علم به این که عاقبت امور به‌کجا خواهد انجامید برای ملاقات اهرمن رفت و به او پیشنهاد صلح کرد و با وی چنین گفت: «به مخلوقات من کمک کن و آنها را بستای. به پاداش این کار تو و مخلوقاتت عمر ابدی و پایان‌ناپذیر دور از گرسنگی و تشنگی خواهید داشت.»
اهریمن به صدای بلند گفت: «من نخواهم رفت ـ من به مخلوقات تو کمک نخواهم کرد. من به مردم تو حمد نخواهم گفت. در مورد چیزهای خوب عقیده‌ام با تو موافق نیست. من مخلوقات ترا برای همیشه و ابدالآباد از بین خواهم برد.»
و اهورامزدا گفت: «تو قادر و توانا نیستی ای اهریمن به این لحاظ برای تو ممکن نیست مرا از بین ببری و یا مخلوقات مرا تحت فشارگذاری چنان که تحت فرمان من باز نگردند.»
اهورامزدا بزرگ و عظیم و توانا و عین خیر است و از لحاظ شکوه بی‌نظیر. منطقه روشنایی جایگاه اهورامزدا است و عظمت و نیکویی آهورامزدا ظهور است.
زنداوستا بو ندامیس فصل 7
هنگامی که جو می‌برید شیطان سوت می‌کشد. وقتی گندم‌ها رشد کردند قلوب شیطان‌ها دچار ضعف می‌شود. وقتی که گندم را خرد می‌کنند شیطان‌ها غرغر می‌کنند. وقتی که آرد ساخته می‌شود شیطان از بین می‌رود. دیگر نمی‌توانند در خانه بمانند و از خانه رانده می‌شوند در آن هنگام که گندم این طور آماده می‌شود. وقتی که گندم فراوان است مثل این است که میله آهن داغ در گلویشان کرده‌اند.
زندآوستا «وندیداد»