آخرین نظریه دانشمندان درباره زلزله

دو نوع مکانیسم برای حرکات زلزله در نظر گرفته شده که توضیح حرکات زلزله می‌دانند. حرکات اصلی زلزله دور از هسته آن در برخی نواحی است که آن‌ را تراکم Compression می‌دانند و در جای دیگر به طرف آن است که آن‌ را تورم Dilatation می‌خوانند. می‌توان این دو ناحیه را به‌وسیله دو زاویه از هم جدا کرد. در مدل اول زلزله را در اثر حرکاتی در طول یک نقص یا حفره Fault می‌دانند مثل این که تحت تأثیر دو نیرو واقع می‌شود به طوری که نقاطی که در جهت دیگر است تورم پیدا می‌کند. نیروئی که سبب شکستن نقص یا حفره می‌شود تنها ممکن است در اثر اصول معرفت‌الارضی باشد.
در مدل دوم که هیچ ربطی به روش شکست داده نشده مدل طوری گرفته شده که فشار اصلی را به دو قسمت کرده و جهت فشار را مستقیم می‌دانند. در مدل مرکز زلزله را برای آسانی نمایش بالا قرار داده اند ولی ممکن است در عمق‌های مختلفه باشد. طرح اشعه فرضی در قسمت راست هر مدل نشان داده شده است. این ها شبیه امواج به شکل P است ولی با امواج S شکل تفاوت دارد. ماشین‌های محاسبه نشان می‌دهد که مدل 2 را می‌توان صحیح دانست مگر در مورد زلزله‌های تو خالی.
توضیحات: در دو منطقه اساسی زلزله جهان مرکز زلزله اغلب تا 200 مایل عمق دارد. چه نیروئی موجب امواج زلزله می‌شود؟ این یکی از مهمترین مسائل فیزیوگرافی زمین است و یکی از مباحث اساسی زمین‌شناسی است. این همان نیروی ایجاد کننده زلزله می‌باشد.
زلزله دو نوع امواج از طریق بدنه زمین می‌فرستد: امواج طولی که زلزله‌شناسان آن‌ را P می‌خوانند، که ذرات انفرادی در جهت پخش حرکت می‌کنند. دیگر امواج قیچی یا S که امواج با زاویه قائمه و عمود نسبت به جهت پخش حرکت می‌نمایند. از لحاظ تاریخ امواج P مهمتر است و زلزله مهم سانفرانسیسکو در 1906 از این قبیل بوده است. بیشتر زلزله‌ها را در اثر حرکات روی حفره‌های زمین می‌دانند.
سه متد برای توجیه زلزله بیان شده که قسمتی از آن مدیون هوندای ژاپنی است و دانشمندان امیدوارند اسرار حل نشده زلزله را از بررسی این سه متد و مطالعه زلزله‌هایی که اتفاق می‌افتد بفهمند.
تلخیص از مقاله جان‌هادگسون John H.Hodgson رئیس انجمن بین‌المللی زلزله‌شناسی و فیزیک داخل زمین از مجله ساینس جورنال Science Journal لندن آوریل 1966