روح در سنگ
حال می‌گویم سنگ هم از روح برخوردار است و سنگ هم حرکت می‌کند. همان ریزشی که از کوه می‌شود حرکت او است. اما بسیار طبیعی است همان طور که کوه‌های عظیمی وجود داشته که به مرور حرکت کرده و امروز جزئی اثری از آنها باقیمانده است.
هرگاه به کتب تاریخ طبیعی کلاسیک که در مدارس تدریس می‌شود مراجعه کنید شرح کم و بیش مبسوطی در این باره داده و طرز از بین رفتن کوه‌ها و تبدیل آن به خاک و صاف شدن بلندی‌ها و نرم شدن تیزی‌های آن را به‌وسیله نیروهای مختلف طبیعی از قبیل یخ و باران و برف و باد و حرکت زمین و ریزش و لغزش زمین در اثر سنگینی و سایر عوامل نوشته‌اند که همگی حاکی از حرکت سنگ ها و تبدیل و تحول آنها است.
علمای باستان‌شناسی یکی از نگرانی ها و گرفتاری‌هایشان خراب شدن مجسمه‌ها و برجستگی‌هایی است که در ازمنۀ قدیم بر روی سنگ ها نقش شده که در اثر مرور زمان سنگ ها از حالت اصلی خارج می‌شود و انواع عوامل مثل آفتاب و باران و برف و باد و هوا در این عمل تأثیر دارد و به اصطلاح این موضوع را (بیماری سنگ) یا (مردن سنگ) می‌نامند و این نامگذاری خود دلیل گویایی برآن است که سنگ زنده است که بیمار می‌شود و یا به اصطلاح می‌میرد و اگر زنده نباشد چنین عوارضی بر آن وارد نمی‌گردد.
اخیراً سازمان علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) اقداماتی برای درمان نسبی بیماری سنگ به جا آورده و از دانشمندان سراسر عالم برای این موضوع استمداد کرده است.