نظری به ادیان

روح خدا مرا آفریده و نفخه قادر مطلق مرا زنده ساخته است.
کتاب ایوب 33 ـ 4
ای سازنده دنیای مادی و ای مقدس یگانه، کدام است آن غذایی که زمین مزدا را پر می‌سازد. اهورامزدا پاسخ داد: «آن کاشتن گندم و دوباره و دوباره کاشتن آن است ای زرتشت آن کس که گندم می کارد امر مقدسی کاشته. او قانون مزدا را رشد بیشتر و بیشتر می‌دهد و قانون مزدا را تا آنجا که می‌تواند قوی می‌کند که معادل صد عمل پرستش است.»
زند آوستا ـ « وندیداد » 17
آیا نمی‌دانید که هیکل خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است.
رساله اول پولس رسول بقرنتیان ـ باب 3
او (آن خودی عظیم) بر همه چیز احاطه دارد در حالی که فاقد جسم، بی‌عیب، بدون عضله، خالص و مبرا از هرگونه فساد و عیب است. او است آگاه، دانا، حاضر، ناظر، و قائم به خود و همه چیز را به طرز صحیح برای زندگانی ابد دارد.
دین هندو: واگاسنی سامهیا ـ اوپانیشاد
هنگامی که اشیاء به سر حد کمال رسند پیر می‌شوند. ممکن است بگویند این مطابق با تائو نیست و آن چه مطابق تائو نیست به زودی پایان می‌یابد.
تایوته کینگ 39
مرگ نسبت به زندگی مثل رفتن است نسبت به آمدن. از کجا می‌توانیم بدانیم که مردن در اینجا تولد در جای دیگری نیست؟ چطور می‌توانیم بگوئیم که بشر در اشتیاقی که به هجوم به زندگی دارد تحت تاثیر یک رؤیای واهی نیست؟ چطور من می‌توانم بگویم که اگر امروز بمیرم سرنوشت من خیلی بهتر از آن زمانی که متولد شدم نخواهد بود.
آه. بشر درباره وحشت مرگ خبر دارد اما از راحت آن بی‌خبر است.
چقدر جالب است که از زمان‌های گذشته تاکنون مرگ سرنوشت مشترک همه افراد بشر بوده است. او راحت‌گاه مرد نیک و پنهان کننده مرد بد است ـ مرگ در واقع رفتن مرد دوباره به‌خانه خویش است. مردگان آنها هستند که به خانه خود رفته‌اند در حالی که ما که هنوز زنده‌ایم سرگردانیم.
بالفور: دین تائوییسم ‍‌ـ لائوتسه