مشورت با پیران
اغلب اشخاص می‌نالند که وقتی دچار مشکلی می‌شوند یا مسئله‌ای برای آن ها پیش می‌آید که خود به حل آن عاجزند، راهی برای چاره‌جویی ندارند و جایی نیست که بدان تمسّک ورزند و حل مشکل خود را از آن بخواهند. اینها غافلند که نظام جامعه، قانونی به نام مشورت دارد که حل‌کننده مشکل‌ها است. هر وقت کسی در کار حیران می‌ماند، می‌تواند به این راه پناه ببرد. برای مشورت کردن همیشه اشخاصی پیدا می‌شوند اما خوب است در مشورت نکات زیر را در نظر گیریم:
1. وقتی به مشورت بپردازیم که عقل سلیم و فکر بی‌طرف ما از حل مشکل عاجز باشد و نتوانیم راه حل درست پیدا کنیم.
2. در مشورت به کسی رجوع کنیم‌که دارای تجربه و نظر و اطلاع و تخصص در امری که مورد مشورت قرار می‌گیرد باشد.
3. برای مشورت، اشخاص بی‌نظر را پیدا کنیم که در نظرات خود تحت تأثیرعوامل مختلفه واقع نشوند.
4. اشخاصی که تا حد امکان به درستی آن ها اطمینان داریم و به راستگویی‌شان معتقدیم مورد مشورت سازیم.
5. برای تجربه، پیران صلاحیت بیشتر دارند زیرا سابقه و تجربه آن ها در کارها بیشتر، نظرشان درست‌تر، بی‌طرفیشان بیشتر، وسعت فکر و هدفشان عالیتر و محبت و مهر و فداکاریشان بالاتر است.
لذا شما هم ای خواننده گرامی اگر در کاری دچار حیرت شدی، از توسّل به این وسیله خداداد که در دسترس بشر قرار دارد خودداری مکن. در قضاوت عجله کردن و تصمیمات بی‌فکرانه و شتابانه گرفتن، باعث پشیمانی وگاهی بدبختی و سقوط انسان به سیاهچال سرافکندگی است. چه بهتر که به جای گرفتن تصمیمات عجولانه به مشورت و صلاح‌جویی متوسّل شویم.
بدان که همیشه صلاح و خیر در مشورت است.
خلاصه مطالب بالا در یک رباعی
| در جامعه پیران و جوانان باشد | آن‌کس که به کار صعب حیران باشد | |
| چون فکرت وی به حل مطلب نرسد | با پیر کند شور، که رجحان باشد |