مقام حکمت
باز سخنی از قرآن کریم به عنوان تذکری که باید داده شود بیاورم. «یوتی الحکمهًْ من یشاء و من یوتی الحکمهًْ فقداوتی خیراً کثیرا » (البقره، 269 ) : حکمت را به هرکس خواهد عطا فرماید هر آن کس که به او حکمت داده شده همانا که خیر کثیر و نعمت بزرگی به او داده شد. برای اینکه نقشه تقدیر و سرنوشت درست انجام شود این مطالب به عنوان تذکر و یادآوری و نقش بستن در حافظه تذکر داده می‌شود.
در بهاگاوداگیتا کتاب مقدس هند می‌گوید: «مرد صاحب حکمت که راستی را درک می‌کند حکمت را به شما می‌آموزد. نزد مرد صاحب حکمت من از همه کس عزیزترم و او از هر کسی نزد من گرامی‌تر است. »
در کتاب زندآوستا رساله «دینای ماینوک خراد فصل 24 می‌گوید: «در بین سودهایی که به بشر اعطا گردیده است حکمت نیکو است زیرا می‌توان دنیای خوب با حکمت ساخت و می‌توان جهان روح را نیز به وسیله نیروی حکمت به دست آورد. » در امثال سلیمان نبی فصل سوم می‌فرماید : «خوشا به حال کسی که حکمت را پیدا کند و شخصی که فطانت را تحصیل نماید. زیرا که تجارت آن از تجارت نقره و محصولش از طلای خالص نیکوتر است. از لعل‌ها گرانبهاتر است. و جمیع نفایس تو با آن برابری نتواند کرد. »
مقام حکمت آنقدر بزرگ است که قرآن مجید آن را خیر کثیر برشمرده و هرکس که به او حکمت داده شود از نعمت بزرگ الهی برخوردار شده است.