چاره‌جویی کنونی
شایسته است کسانی که علاقه به اتخاذ این روش درست اخلاقی دارند، خودشان جداً از این عمل خودداری کنند و با زبان لیّن دیگران را به این کار تشویق نمایند و هرگاه کسی خواست به غیبت مبادرت کند، حتی‌المقدور با ملایمت و مهربانی زشتی کار را به او گوشزد کنند و اگر در مجلسی بودند که قدرت جلوگیری از بدگویی در آن ها نبود، خود ساکت بمانند و در صورت امکان به ترتیبی که مقرون با ادب و فروتنی و محبت باشد روش خود را بفهمانند و نشان دهند که روحاً با این عمل موافق نیستند. البته نباید از نظر دور داشت که تذکر دادن به غیبت‌کننده خوب است و راهنمایی طوری باشد که به او توهینی علنی وارد نیاید.