در پنجۀ سرنوشت

در این حالت است که دیگر نه کاری از وی برمی‌آید و نه فریاد سلول‌ها به جایی می‌رسد. مدتی شکوه و ناله از گلویش خارج می‌شود و به رنج و مرارت می‌افتد ولی عاقبت این کالبد خسته و ناتوان شده سر را به زمین می‌گذارد و در حال ضعف و بی‌قوتی کم کم تحول می‌یابد.

• دیدگاه ها