غیبت و بدگویی

گلهای راهنمایی جلد اول خردمندی و نیک‌مردی
غیبت و سخریۀ دیگران در غیاب آنان و بدگویی کردن چنان شایع شده که باعث سرگرمی و وقت‌گذرانی مجالس خانوادگی و دوستانه گردیده است؛ باید این عادت زشت متروک گردد.

روش یک انسان این است که از دیگران بدگویی نکند و این اوّلین شرط انسانیت است. غیبت از مردمان به قدری زشت است که همه ملل و همه ادیان آن را محکوم ساخته‌اند و در اسلام غیبت را مثل خوردن گوشت برادر دانسته و در حقیقت هم اگر درست فکرکنید اشمئزاز آن کمتر از این عمل نیست منتها این موضوع در جامعه به قدری شایع شده که قبح آن از بین رفته است، اما در مقابل عدل الهی روشن و معین است و پوشیده نخواهد ماند و آنان که چنین عملی داشته باشند، به مکافات عمل خود گرفتار و در دنیای آینده قالب مثالی آن ها برای روشن شدن عمل آنان و مجازات نمایش داده خواهد شد و به کیفر خواهند رسید.