فرح و حرارت
هیجان سلولها در حال فرح طوری است که وقتی از حد متعادل خارج میشود زیان آن را احساس مینماید، هرچند که در ابتدا به نظر لذتبخش میرسد. اعصاب دچار نوعی هیجان میشوند و گاهی هیجان طوری است که دیگر نمیتواند در جای خود مستقر شود، برمیخیزد، حرکت میکند، تکان میخورد، میرقصد و میدود. در این حالت است که گفتهاند: «فلانی به قدری خوشحال است که در پوست خود نمیگنجد.»
این حالت اگر دوام پیدا کند برای بدن مضر است و همان ناراحتی ناخودآگاهی که بعد از فرح زیاد پیدا میکند هشداری است بر عواقب این امر. اما اگر فرح زیاد دوام پیدا کند و مکرر شود چون در سلولها هیجانهای مذکور پیدا میشود مسلماً به آنها ضرر میرساند. یعنی حرارتی بیش از آنچه لازم است در آنها ایجاد مینماید و مثل هرچیز دیگری که بیشتر از حد حرارت ببیند زودتر از موعد میسوزد و از بین میرود.