وحدت جهانی ایرانی در دوران ما

دینامیسم آفرینش

هنگامی که (لیبنیتس) فیلسوف آلمانی با (بوسوئه) نویسنده مشهور فرانسوی درباره امکان یک اتحاد دینی بین ادیان که خود نیز شخصاً بدان عقیده داشت سخن میراند به طور قطع درباره اساسی از جنبه انسان‌دوستی ایتالیا صحبت می‌کرد. کوشش روح جهانی غربی امروز از این جا منشاء می‌گردد و این امر دورنمایی از منشأ تاریخی اشتیاق شدید بشر برای اتصال به مبدأ نامتناهی است که در همه امور فرهنگی مشرق آثار آن دیده می‌شود. به نظر من نقاط و نکات اساسی در «وحدت نوین جهانی» و افکار و عقاید آن که مرکزش در تهران قرار گرفته است بر این مبنا واقع شده است.

با توجه به حوادث تاریخی و اشتیاق‌های مشترک بشریت که امروز نوع بشر دیگر نبایستی از وجود آن ها اظهار بی‌اطلاعی نمایند باید گفت که «وحدت نوین جهانی» از لحاظ قیافه و در برخی نکات شباهت به فدراسیون بین‌المللی ادیان در ژاپن که توسط یونوسو که نوکانو درست شده دارد. از لحاظ اصطلاحات می‌توان آن‌ را تا حدودی نیز شبیه به «جمعیت رفاه جهانی» در کرکلاند تشبیه کرد.
بالاخره این مطلب بسیار قابل قبول است که وحدت نوین جهانی روز 22 مارس یا اول فروردین (نوروز) یا شروع بهار را به عنوان روز جهانی وحدت (از سال 1954) انتخاب کرده چنان که امریکاییان نیز این روز را بعداً به عنوان روز شکرگذاری انتخاب نمودند. اصلیت فلسفی این روز در واقع به این علت است که روز را بایستی تصویری از مادر طبیعت دانست.
لوردنیلول هولت در کلولند (اوهایو) امریکا در این باره می نویسد که روز ابتدای بهار نشان واقعی شروع سال است. و منظور از آن آغاز اجرای نسل جدید زنده در طبیعت می‌باشد.
پس باید دانست که فلسفه (وحدت نوین جهانی) معقولانه است و یادداشت‌های خوش‌بینانه برنامه‌ای که تهیه کرده این موضوع را تأیید می‌نماید. مسئله فوری آن طور که وحدت نوین جهانی از همان ابتدای تأسیس بیان داشته عبارت است از الغای روح دشمنی و انزجار روحی بشر نسبت به یکدیگر. برای استفاده و فهم عمومی، اصطلاحات و روش‌های خاصی به‌کار برده که بدان‌وسیله خطرات کینه و ترس را در زمینه روابط بین‌المللی بشر از بین ببرد و مسلماً در این زمینه تخمین وضع امور و آثار بسیار مشکل است ولی چیزی که از آن فوری‌تر می‌باشد لزوم به تصدیق محبت و مهربانی و مدارا می‌باشد. در این باره جناب آقای حشمت‌الله دولتشاهی (حشمت‌السلطان) مقیم کرمانشاه در جزوه‌ای در واقع خطابی است با 448 میلیون مسلمان و 723 میلیون عیسوی و 22 میلیون کلیمی و سایر پیروان زیاد بودا و کنفوسیوس برای این که در یک امر مشترک روحی متفق شوند. آن چه در مقاله آقای عطاءالله شهاب‌پور بانی انجمن تبلیغات اسلامی و علی‌اشرف کشاورز (معاون کارگزینی بانک ملی) بر این مطلب اضافه شده عبارت است از بحث ها و انتقادهای مختلفه درباره نتایج امور علمی عصر حاضر و بهره نامناسبی که از صنعت می‌برند. چیزی که جلب توجه می‌کرد پشت جلد زیبای گل این نشریه بود.
از طرف دیگر کارت‌های تبریک وحدت نوین جهانی با قیافه‌ای لطیف و زیبا (با سبک و روشی اسلامی) به برادران و خواهران مسیحی تبریک گفته و تصریح داشت: «ما همه به‌خداوند و ملائک او و کتاب های او و پیامبران او ایمان داریم و بین آن ها تفاوتی قائل نیستیم (لانفرق بین احد منهم) چقدر این امر مایه تقویت و امید است و چقدر تفاوت دارد با آن دشمنی دینی و یا سیاسی که طی آن هرکسی که از دین دیگر باشد در معرض کینه توزی قرار می‌گیرد.
در یک جزوه دیگر سخنان آقای عطاء‌الله شهاب‌پور در تالار فرهنگ تهران که به زبان های فارسی و فرانسه ایراد گردید به زبان انگلیسی چاپ شده است. در این جلسه سخنرانی آقای دکتر اتوبو خینگر طبیب بسیار مهم و مشهور آلمانی سخنرانی نمود و قبلا آقای احمد فرزین منشی سفارت آلمان او را معرفی کرد و سخنرانی ایشان توسط آقای دکتر صادق پرویزی و علی‌اشرف کشاورز ترجمه و قرائت شد.
اما چنان که من می‌فهمم کسب نیروی معنوی دینی امروزه به‌عقیده آن ها وابسته به رجوع به نیروی تقوای باطن است و در این باره شرحی از باطن بشر بالسان معنی و فلاسفه بیان می‌دارد. وحدت نوین جهانی این مطلب را اظهار می‌دارد که برای پایان دادن به بدبختی‌ها و غرایز منفی بشری لازم است که یک داروی روانی به غیر از داروهای معمولی به‌کار رود. مقصود این است که قوا و نبردهای باطنی داخلی بشر در بیرون او مورد استفاده قرار گیرد. درباره عقیده «تشعشع باطنی» که در بالا گفته شده می‌توان یک روح شاعرانه‌ای از آرم و نشان وحدت نوین جهانی درک کرد. این آرم عبارت است از نشان قدرت خیره کننده که به طور عمودی در یک دایره از فضای لایتناهی قرار دارد و متن این پرده بی‌انتها طبیعت درخشان می‌باشد.
اولین کسانی که که در جهان وحدت نوین را قبول کردند به طوری که در جزوه مذکور بالا دیدم بسیاری نویسندگان، مؤلفین، انسان دوستان ـ رؤسای دینی، فدرالیست‌ها، استادان دانشگاه، هنرمندان، روانشناسان، اعضاء فرهنگستان ها و تعداد زیادی جامعه‌شناسان بسیار معروف کشورهای مختلف (سوئد ـ ایتالیا، استرالیا ـ امریکا ـ برزیل ـ پرتغال ـ هلند ـ بلژیک ـ کوبا ـ کانادا ـ فرانسه ـ سان سالوادر ـ انگلستان ـ آلمان ـ لهستان) می‌باشند از قبیل آقایان اورت ـ پترلن ـ مورتری ـ کارلوک ـ نیوا ـ گاریبالدی ـ هومان ـ گالور ـ ایزابلافری ـ پرنسیپ لیند ـ ویولت را ووسلی ـ جمس ریشارد ـ فلورانس لافونتن راندال ـ گسانی ـ بولتوود ـ پیت کتلی ـ شالو ـ بوش ـ پفهاوس ـ جزیرسکی)
کارلو جنتیله