دانش بدون توجه به دین
دانش هرچند که وسیع و بزرگ و با عظمت باشد اگر توأم با دین نگردد و اخلاق و انسانیت با آن همراه نشود نتیجه مفیدی برای جامعه نخواهد داشت بلکه گاهی نه تنها مفید نیست زیان فوق‌العاده هم دارد. چنان که هرگاه دانش بشری به جای اینکه صرف رفاه و آسایش انسانها شود در راه تخریب و کشتار دسته‌جمعی و مسموم ساختن هوا و خراب کردن نعمت‌های خدا و بی‌خانمان کردن افراد انسان و این قبیل امور گردد، نه تنها نفع ندارد بلکه بسیار مضر است و هرگاه فعالیت دانش مصروف ساختن بمب‌های اتمی و هیدروژنی و موشک‌های قاره‌پیما و از این قبیل سلاح‌های مخوف شود چون هدفش آزار انسان و از بین بردن زندگی ها و عذاب برای بشر و اضمحلال نعمت‌های خداوندی است بسیار ناپسند است. اگر کسی دیانت داشته باشد و به فکر محبت و همراهی به عالم بشریت باشد و افکار او در حول و حوش بشردوستی دور زند هرگز حاضر نخواهد شد به وسیله دانش و اختراعات همنوعان خود را از بین ببرد و اعمال سبعیت پیش گیرد. هنگامی این دانش تخریبی پیش می‌رود که فاقد دین بوده و وجدان را درست رعایت نمی‌کند.