مکان یزدان
اکثریت مردم یزدان را موجودی جدا از عالم پندارند که با قدرت و قوه قاهری جهان را از خارج اداره می‌فرماید.
چون بشر بالا (بالای مکانی)را عالیترین مقام می‌داند خدای خویش را در بالا تصور کرده مکان او را روی آسمان ها قرار می‌دهد و در هنگام دعا دست به سوی آسمان برمی‌دارد و سر به سوی بالا کج می‌کند و از آنجا انتظار اجابت می‌برد غافل از آن که بالا و پائین نسبی است نه حقیقی و زمین طی گردش بیست و چهار ساعت خود بالا و پائین می‌شود و نسبت به یک نقطه فرضی در فضا آنجا که شب بالا است، روز همان جا پائین است.
یا اگر شب طرف راست باشد روز طرف چپ خواهد بود و زیر و بالا و راست و چپ ندارد. (این الفاظ همه نسبی و قرار دادی است نه حقیقی). اشتباه نشود مقصود من انتقاد کردن از دعا نیست. دعا بسیار خوب است. مقصود آن است که یزدان مکان معینی ندارد و جایگاه او در نقطه مشخص نیست.