بیانی از وحدت ادیان
امروزه مسلمانان، عیسویان، یهودیان و سایر اقوام خداپرست احتیاج مبرمی به اتحاد و وحدت و یگانگی دارند و بایستی یک هدف همکاری مشترک در عالم خداپرستی بین همه حکمفرما باشد.
وجه مشترک ادیان خداپرستی، اخلاق، پاکیزگی جسمی و اخلاقی، عبادت و پرستش خداوند است که اساس آن در همه ادیان موجود است و باید هر نفر از پیروان ادیان در عین حفظ دیانت و آداب خویش درهدف و اساس مشترک بین همه ادیان با سایر برادران و خواهران نوعی دست اتحاد و وحدت دهد تا جهان را در سایه علم و معرفت و روشنی و حقایقی که در ادیان موجود است از سقوط نجات و به راه صلاح و هدایت رهبری نماید.
وجه مشترک ایجاب می‌کند که برای آرا و عقاید و مذاهب و ادیان و فلاسفه و متفکرین و دانشمندان عالم احترام قائل باشیم نه اینکه همدیگر را تخطئه کنیم، با یکدیگر مخالفت و مبارزه نماییم و سعی آن باشد که یکدیگر را از بین ببریم. چون به هر اندازه که به دیگران لطمه زنیم به همان اندازه خودمان هم تخطئه خواهیم شد و به ما لطمه خواهد خورد. وقتی همت و کوشش همه پیروان ادیان از بین بردن و مغلوب کردن یکدیگر باشد چگونه می‌خواهید خداپرستی و دیانت و اخلاق در جهان پیشرفت کند؟ به این ترتیب صلح و صفا برقرار نخواهد شد و بیشتر وقت همه متفکرین و علاقمندان به دیانت در مبارزه با یکدیگر سپری خواهد گردید و همه در زحمت خواهند بود.
متأسّفانه همه مذاهب و ادیان جهان، در طی گذشت دوران تاریخ بشر در اثر اختلافات تعصّب‌آمیز بر علیه یکدیگر قیام کرده و به تخریب و اضمحلال و کشت و کشتار پیروان هم پرداختند در صورتی که همه بنده خدای واحدند و فرقی با هم ندارند. اینک دستورکلام الله مجید از طرف خداوند تبارک و تعالی برای مزید آگاهی شما بیان می‌گردد:
شرع لکم من الدین ما وصی به نوحاً والذی اوحینا الیک و ما وصینا به ابراهیم و موسی و عیسی، ان اقیمواالدین ولاتتفّرقوا فیه، کبر علی المشرکین ما تدعوهم الیه (الشوری، 13) خدا شرع و آیینی که برای شما مسلمین قرار داد حقایق و احکامی است که نوح را هم به آن سفارش کرد و بر تو نیز همان را وحی کردیم و به ابراهیم و موسی و عیسی هم آن را سفارش نمودیم که دین خدا را برپا دارید و هرگونه تفرقه و اختلاف در دین مکنید. مشرکان را که به خدای یگانه و ترک بتان دعوت می‌کنی بسیار در نظرشان بزرگ می‌آید.
و ما تفرقوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیاً بینهم (الشوری، 14) و مردم در دین راه تفرقه و اختلاف نپیمودند مگر پس از آنکه علم و برهان برآن ها آمد. برای ظلم و تعدّی به یکدیگر اختلاف کردند. آیا شما می‌خواهید جزء تفرقه‌کنندگانی که قرآن فرموده باشید؟
امروز دیگر دوران اختلاف سپری شده و دریای طوفانی و منقلب عقاید کم‌کم به آرامش گراییده. امروز روزی است که عالم بشریت باید به خود آید و از عقل پیروی نماید و خواست خدا را در نظر گیرد و بداند که تمام ادیان خداپرست در اصل یکی هستند. رهبران آن ها همگی از جانب خداوند یکتا مبعوث شده و یک هدف واحد داشته‌اند و همه پیروان آن ها در عالم بی‌همتاپرستی، برادران و خواهران یکدیگرند و تفاوت‌های کوچک عقیده‌ای آن ها که مربوط به محیط و وضع فکری اقوام است چنان نیست که موجب دشمنی گردد.
امروز باید کاری کنیم که بین پیروان ادیان مهر و مودّت و دوستی برقرار گردد و در رفتار عکس آن حالت دشمنی و نقار پیشین را به اثبات رسانند. آخر از این همه دوئیت و نفاق چه حاصل خواهد شد. آیا تفکر نمی‌کنید؟
این است اتحاد ادیان و میوه رسیده و مطلوب آن که به نفع عالم بشریت است.