فکر زشت
گفتهاند که عمل زشت مکن. میگویم اصلاً فکر نامناسب در مغز خود جای مده زیرا عمل از فکر میزاید و هر عملی شروعش از فکر است و وقتی انسان افکار ناروا به مغز خویش راه نداد در حکم آن است که بذرهای ناشایسته در زمین وجودش پاشیده نشده که گیاهان هرز از آن بروید. ای انسان باشرف و نیکخو، ای کسی که تو را انسان خطاب میکنند، به خود آی و پند گیر، سوء ظن، پندار باطل، وسوسه، خیالات واهی در حکم همان پلیدیها و میکروبهای مضرّه و جن و شیاطین که میگویند هستند. سزاوار نیست که مغز و نفس و کالبد خود را مسکن آن ها قرار دهیم، با عزم جزم اینها را از خود دور کنیم تا راه سعادت را بپیماییم.
قرآن میفرماید: «و لا تقف ما لیس لک به علم ان السمع و البصرو الفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولا (بنیاسرائیل، 36) : برآنچه تو را بدان دانشی نیست پیروی مکن که اگر چنین کنی گوش و چشم و دل همه اینها از این کار مسئول خواهد بود.