زبان را به لقلقۀ بیهوده عادت ندهید
آری زبان و دستگاه سخنگویی برای آن اعطا شده که آن را برای منظوری درست، هدفی صحیح و بجا به کار اندازد. اما بیشتر مردم را عادت بر این امر ناپسند بلکه زیان‌بخش جاری شده که سخن خود را در راه‌های نامناسب، غیر لازم، هزل، بیهوده و نابجا به کار اندازند. نه تنها سودی از این عمل آنها متصور نیست بلکه زیان آن مسلم است و کوچکترین زیان آن مصرف انرژی و قدرت بدنی در راه هرز و بیهوده است. مثل آبی است که آن را هرز در بیابان رها کنند و هدر بدهند و مثل پولی است که در طریق باطل و غیرلازم مصرف گردد در حالی که انرژی بدنی هم از پول و هم از آن آب مهمتر است. زیرا هرچیز خوب در عالم هست توسط انرژی بدنی بشر قابل حصول است. هم پول و هم آب به وسیلۀ کوشش انسان پیدا می‌شود.