جواب ایراد دیگر
می‌گویید: اکنون من با کمال آزادی و آسودگی نشسته‌ام و در مقابل من یک ظرف هندوانه قرار دارد و یک ظرف خرما. این هندوانه را دوست دارم و از آن با کمال میل می‌خورم اما خرما را دوست ندارم و اصلاً از آن نمی‌خورم بلکه از آن متنفرم. آیا این انتخاب که در خوردن می‌کنم اختیار من نیست؟
می‌گویم: خیر. علت اینکه به هندوانه میل کردی و از آن خوردی همان نیاز بدن شما به موادی است که در آن می‌باشد که در شما میل به آن ایجاد کرده. اگر این میل و توجه نبود هرگز به طرف آن دست دراز نمی‌کردید. و اما اینکه تصور کردی با اختیار از خوردن خرما منصرف شده‌ای چنین نیست بلکه سلول‌های بدنت با صدایی رسا تو را از استفاده از آن منع کردند زیرا نیازی به آن ندارند بلکه در موقعیت حاضر آن را برای خود مضر می‌دانند، عناصری که خود به مقدار کافی دارند بر آنها اضافه می‌کند و باعث ایجاد ناراحتی آنها می‌شود، لذا در وجودت عدم تمایل بلکه تنفر نسبت به آن برمی‌انگیزند و تو این تنفر و آن میل را به حساب اختیار خودت گذارده‌ای. آیا چنین نیست؟ همۀ میل‌ها و تنفرهای عالم را اگر پی‌گیری کنید به انگیزه و محرک احتیاج خواهید رسید.