بیان بیست و هشتم - اتحاد خداپرستان و ادیان عالم

اینک که سخن از اتحاد همگانی عالم به عمل آمد بد نیست توجه خوانندگان گرامی را به این نکته جلب نماید که برای تحکیم مبانی وحدت اولین وظیفه بشر آن است که پیوندهای خود را با سایر هم نوعان خویش محکم تر سازد و روابط برادری و مهر و محبت را هر چه بیشتر گسترش دهد و موانعی را که در راه برادری و اتحاد و اتفاق و هم فکری است از سر راه بردارد.

چون خوب توجه کنیم می‌یابیم که بزرگترین چیزی‌که همیشه باعث اختلاف و نفاق ابناء بشر گردیده و آنها را به دشمنی با یکدیگر وادار نموده و از هم بریده و جدائی و عداوت بین آنها ایجاد کرده و شکاف در بین آنها انداخته و بر آتش نفاق دامن زده و شکاف ها را بیشتر نموده و سبب شده که دست به خون یکدیگر بیالایند و به کشتار هم پردازند و قتل‌عام‌ها انجام دهند اختلافات مذهبی و عقیده‌ای و مرامی است که از زمان های قبل همچنان وجود داشته و اکنون نیز برقرار است و هرگاه به تاریخ بشر مرور کنیم وقایعی دردناک از اختلاف بین فرقه‌های گوناگون یک مذهب مانند کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها و وقایع سن بارتلمی و نظایر آن و اختلاف بین شیعه و سنی در اسلام و فرق یهود در بین خود آن ملت و اختلافات بین مذاهب مختلفه در هندوستان و سایر نقاط و حتی در این اواخر کشتار فجیع پیروان اسلام و مسیح در قبرس و خاورمیانه خواهیم دید.

با وجود ترقی علم و صنعت اعتقادات سابق مذهبی در بین مردم هنوز حکم فرما و این کینه و عداوت با شدت در قلوب پیروان مذاهب وجود دارد و تعصب نسبت به مذهبی که خود پیرو آن است سبب می‌گردد که پیروان مذاهب دیگر را مانند موجودی جداگانه و کاملا دور از حریم قدس افکار خود بنگرد و به هیچ نحو به آنها نزدیک نشود. اخیراً نیز مرام ها و ایدئولوژی‌های گوناگون بر مذاهب اضافه شده و باعث تشدید اختلاف بشریت گردیده است.
عکس العملی که در قبال این وضع می‌توان گرفت این است که نخست با صدای رسا بپرسم:

• دیدگاه ها