بیان بیست و ششم - موشکافی درباره سلامت

اینک از سلامت جسم سخن می‌گویم: حقیقت این است که تا جسم سالم نباشد از روح استفادۀ کافی نمی‌توان برد و منظور اصلی که ترقی و تکامل است انجام نمی‌شود. مثلا وقتی کبد خوب کار نکرد ناچار از غذاهای معینی باید بپرهیزید تا پس از مدتی رژیم دوباره کبد سلامت خود را بیابد و به‌کار ادامه دهد یعنی از روح بهتر استفاده نماید. باید بدانیم که عبادات از قبیل نماز روزه و غیره برای چیست و چه نفعی دارد؟
برای اجرای نماز دستور داده شده است هر روز صبح در طلوع آفتاب از خواب برخیزیم، بیش از حد نخوابیم، کثافات را از بدن بزدائیم و توجه به درگاه خدا کنیم. این اعمال برای سلامت بدن است که بهتر بتواند از روح بهره‌برداری کند و در نتیجه زودتر به حقایق آشنا شود و تکمیل گردد.

خواب اثر مهمی در سلامت دارد. کمتر یا بیشتر از حد اعتدال خوابیدن علامت کسالت است. روح می‌خواهد در جسم سالم حلول و عمل نماید ولی متأسفانه جسم مریض و خوابیده است و نمی‌تواند از مزایای حلول روح بهره برد. درست مثل همان کبد مریض است که باید مدتی با گذراندن رژیم دوباره به حال اولیه برگردد.
روزه چرا بگیریم و چه خاصیتی دارد؟ بدن آدمی به مثابۀ ماشینی است که باید تحت مراقبت باشد، سرویس بشود، پیچ‌های شل آن‌ را محکم نمایند، روغن‌مالی کنند که ابزار آن سخت نشود و نشکند، لاستیک‌ها را باد کنند و از هرگونه خرابی او را حفظ نمایند.

انسان هم باید روزه (که امروز آن‌ را رژیم غذایی می‌نامند) بگیرد تا با امساک از غذاهای زیادی موجب دفع رسوب مواد غذایی شود که رسوب مزبور موجب مرض نگردد و پس از رفع آنها بدن مجدداً آمادۀ بهره‌برداری از روح گردد. (مگر در صورت تجویز طبیب حاذق).
این که مشروب الکلی نباید خورد، قمار نباید کرد، تریاک و سایر مخدرات نباید مصرف نمود به این دلیل است که الکل سرعت خون را زیاد می‌کند و ضربان قلب تند می‌شود، نظم گوارش را به هم می‌زند و روح نمی‌تواند از اعضاء بدن به میزان عضو سالم کار بگیرد و ظرف فکر و عقل که باید به اعتدال کار کند از حد خود تجاوز کرده نامنظم می‌شوند. این است که روح نمی‌تواند در این کالبد خراب به طور صحیح جلوه‌گری نماید و از آن شخص خلاف عقلانی سرمی‌زند.

قمار موجب بی‌خوابی است. وقتی به قدر کافی بدن استراحت نداشت فرسوده و مریض می‌شود و در نتیجه از روح استفادۀ کافی نمی‌برد.
مخدرات و تریاک اعصاب و اعضاء بدن را سست کرده از کار عادی باز می‌دارد، ریه را صدمه می‌زند و تولید امراض ریوی و شاید سرطان می‌کند.
تا به حال می‌دیدند که در جسم این گونه خرابی‌ها بروز می‌کند و می‌گفتند خطا از شخص است ولی نمی‌دانستند که چگونه جسم مرتکب خطا می‌شود و حقیقت مطلب چگونه است. وقتی‌ که ظروف حواس در اثر بیماری خراب شد به بی‌مبالاتی و کارهای خارج از رویه و اعتیادات مضر مشغول می‌شود و اعمال ناشایسته از آدمی سرمی‌زند و همواره برخلاف می‌رود زیرا که روح نمی‌تواند به‌خوبی در آن تجلی نماید.

• دیدگاه ها