بد حقیقی نیست
بد حقیقی در عالم وجود ندارد. بد و خوب نسبی و قراردادی است و آن مرز و فاصله و دیواری که بین خوب و بد کشیده‌اند قانونی است که برای ادارۀ جامعه مقرر داشته‌اند و به همین لحاظ دیده می‌شود که در جامعه‌ها و موقعیت‌های مختلف خوب و بد تفاوت می‌کند، بدی‌های قومی نزد قوم دیگر محاسن است و خوبی‌های عده‌ای نزد عدۀ دیگر بدی است.
عرب می‌گوید: محاسن قوم عند قوم مثالب ـ خوبی‌های قومی نزد قومی دیگر بدی بشمار می‌رود. بد مطلق در جهان وجود ندارد. چیزی نیست که همۀ مردم به اتفاق آراء آن را بد بدانند و هر بدی عده‌ای طرفدار دارد هر چند که طرفدار آن کم باشد و خوب هم همین طور است. چون ظروف فکری مردم فرق می‌کند در درک و قضاوت خوب و بد با هم تفاوت دارند.
بد و خوب تقسیم‌بندی لفظی و قراردادی است که بشر برای ادارۀ زندگی خود درست کرده و الا هر عملی انجام شود، جزء کارهای عالم است و از روی مصلحت می‌باشد.
بد مطلق و شر مطلق در عالم هستی نیست و آن چه بد و خوب نامند قراردادی و نسبی است. این مطلب مفصل است که مختصراً به آن اشاره شد و در رسالات دیگر تفصیل آن برای روشن‌شدن ذهن جهانیان بیان خواهد گردید.