نتیجه چه می شود
در نتیجه عدم توانایی در بنبست لایتناهی درمانده میمانیم یعنی ناچاریم اقرار کنیم که تعداد عالمهایی که محدود فرض کردیم لایتناهی است و پایان ندارد.
ای عجب! فکر ما که از راه غلط سیر کرده بود در نتیجه تاختن به سوی جلو بالاخره به جایی رسید که لایتناهی بودن عالمها را تصدیق کرد.
مگر ما چه گفتیم؟ ما هم میگوئیم که عالم محدود نیست و لایتناهی است و آن چه عالم محدود پنداشتی جزئی از عالم لایتناهی بود و همه این ها را که فرض میکنی یکی است و از یکی خارج نیست.
خدا بیهمتاست و قدرتش بیپایان، علمش بیپایان و همه چیزش بیپایان است.