همۀ امور لذت است

پس ای برادران و خواهران: شکرگزار باشید. چگونه می‌خواهید از زیر بار سختی‌ها فرار کنید؟ کجا بروید که اوضاع چنین نباشد. اگر به حقیقت امر فکر کنید همه‌اش لذت است. کجای آن را سختی حساب می‌کنید؟

تا وقتی کودکی بودید دستتان به انجام کاری نمی‌رسید و هر کاری که می‌خواستید بکنید پدر و مادر مزاحم می‌شدند و این وضع را سختی و فشار می‌پنداشتید. بزرگ که شدید آرزوی بسیار در مغز می‌پرورانید ولی وسیلۀ عملی کردن آن را ندارید. هر دو دوره سخت است. اما اگر خوب بنگرید و به فلسفۀ ممانعت پدرومادر و حکمت دسترسی نداشتن به انجام همۀ تمنیات دقیق شوید می‌بینید همه‌اش لذت است. چه بسا که همان کودک با انجام خواسته‌اش وسائل بدبختی و تباهی خود را فراهم کند. همین طور است یک مرد یا زن نسبت به تمنیات خود زیرا از حقایق خبر ندارد و نمی‌داند که چه خواهد شد. حال میل دارید همه‌اش را سختی حساب کنید یا همه را لذت بدانید.

• دیدگاه ها