تفکر کنیم
چرا این افراد بشر، این مخلوقات این طور زحمت می‌کشند تا به دیگران سود رسانند؟ چرا آن آشپز چندین ساعت رنج می‌برد تا بعداً اشخاص دیگری چند دقیقه از دست‌پخت او متلذذ شوند؟
این امور همه نشان می‌دهد که عالم وحدت است. مسئلۀ لذت و رابطۀ زحمات و لذت‌ها و کار مخلوقات با یکدیگر مستحکم و درست و صحیح و غیرقابل انفکاک است و همه به هم پیوند دارد. همین امر می‌رساند عمل باغبان که نتیجه‌اش را شاید نسل بعد از او می‌برند به سایر افراد متصل می‌باشد.
چه دلیلی بهتر از این برای وحدت عالم باید گفت؟