حالت خلسه
حالت خلسه‌ای که دراویش می‌گویند همین است. بعد از تمرین حالت خواب‌مانندی به انسان دست می‌دهد، گوش درست کار نمی‌کند، تمام فکر و مغز و حافظه به آن نقطه که انسان خیره شده جلب می‌گردد و یک مرتبه حالتی خلسه‌مانند به انسان دست می‌دهد. در تاریکی شب یک شیئ روشن جلو می‌آید که متحرک است. به قدری تحرک دارد که هیچ نمی‌تواند آن را در نقطه‌ای ثابت نگاه دارد. این خیال نیست. موجودی است که به این صورت دیده می‌شود. هر چقدر تمرین اضافه گردد شخص قوی می‌شود و اشیائی می‌بیند. فقط بایستی ترس نداشت و نباید رشته را قطع کرد. باید از روی میل و اراده خواست که چیزهایی ببیند. جسم و بدن و مغز و غیره را به این کار باید معتاد کرد.