اعمال بیفکرانه
این گونه کلمات بیفکرانه از دهانشان خارج میشود. چنان خودکار شده که اصلاً برای بیان آن از فکر استمداد نمیکنند و دربارۀ تأثیر کلام خود و عاقبت آن نمیاندیشند. تفکر نمیکنند که آیا ادای آن غیبت یا بدگویی یا عیبجویی چه اثری خواهد بخشید و چگونه فکر شنوندگان را نسبت به آن شخص که هدف تهمت بیهوده شده مشوب میسازد و عدهای را نسبت به آن غایب بیچاره بدبین میکند در حالی که او مستحق این بیمهری نیست. آخر چرا باید زبان انسان آنقدر بینظارت و بیبند باشد که مرتباً تیرهای زهرآگین و مسموم از آن به هر سوی و هر جهت پرتاب شود.