عشق به اصطلاح «مجازی»
اگر کسی این عشق را روی یک موجود هم‌نوع از جنس مخالف به کار برد در همان قسمت تجلی می‌نماید. عشق‌هایی که مجازی می‌نامند همین رشته عشق‌ها است و این همه ادبیاتی که در سراسر عالم به وجود آمده این همه لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد، وامق و عذرا، رومئو و ژولیت و انواع و اقسام عشاق مشهور، این همه اشعار، غزل‌ها، تصانیف، کتاب‌ها، رمان‌ها، فیلم‌ها، داستان‌ها و حکایات که دربارۀ عشق به وجود آمده، این همه پی‌گیری‌ها، عاشق‌پیشگی‌ها، اظهار علاقه‌ها، پیوندها، وصال‌ها، جدایی‌ها و این همه ادبیات که میلیون‌ها و میلیاردها برگ زرین جهان را زینت می‌کند همه و همه از این قبیل عشق است. یعنی توجه یک موجود روی یک موجود دیگر و صرف وقت و علاقه و تمرکز قوای وی دربارۀ آن، که هرچه این تمرکز و توجه و صرف وقت شدیدتر باشد عشق آتشین‌تر و تیزتر می‌گردد تا آنجا که کار را به بیابان‌گردی و افراط می‌رساند.