علم به همراه ثبات
علم را سرسری مگیر، چه از علم سرسری نتیجه نتوان گرفتن. بسیاری کسان هستند که از راه هوس و به پیروی از هوی پی تعلیم گرفتن می‌روند و چند کلمه‌ای فرا می‌گیرند و آن گاه خسته شده آن را رها می‌سازند. این قبیل کسان نه تنها مفید به حال دانش نیستند، بلکه زیان آنان بیشتر است، زیرا که دیگران را هم دلسرد می‌سازند و هم عمل آن ها به تمسک و کناره‌گیری زودگذر، تبلیغ ناموافقی برای طالبان است و هم هرگاه مورد مشورت قرار گیرند با رأی غلطی که درباره ماهیت علم می‌دهند، دیگران را مأیوس می‌سازند، غافل از آن که تقصیر از خود آن ها است که پایداری و استقامت و پی‌گیری کافی نداشته‌اند، اما تو به تعلیم استاد پای‌بند باش و پایداری کن و از ملامت و کسالت بپرهیز و ضمناً تفریح برای رفع خستگی را فراموش مکن، به حدّی که تعادل از دست نرود و در تفریح هم افراط نباشد، زیرا هر چیزی که از حد اعتدال تجاوز کند و به حد افراط رسد، کسالت می‌آورد و نتیجه این افراط تجمع خستگی و کسالت و رها کردن اصل مطلب است.