شایعه‌سازی
یکی از آفات زبان، شایعه‌سازی است که به قول ظریفی حکم سکه تقلبی دارد که عده‌ای اشخاص بی‌خبر آن را خرج می‌کنند بدون اینکه بدانند تقلبی است؛ اما می‌گویم آدم بی‌دقت و بی‌توجه است که فریب می‌خورد و سکه تقلبی خرج می‌کند. با درنظر گرفتن اختلاف مکانیسم مغزی و سرنوشت اشخاص، یک شخص خداشناس و فکور ولو اینکه گول خورده و سکه خرابی دریافت دارد و در اثر شتاب یا کمی دقت نتواند در وهله اول آن را تشخیص دهد، وقتی به آن دقت کرد و آن را شناخت موظف است از خرج کردن آن به دیگری خودداری نماید، که آن سکه دست به دست نگردد ولو اینکه به زیان خودش باشد. زیانی که دراین باره متحمل می‌شود جزای بی‌دقتی وی است.