صفات آدمیت
| آدمی را معرفت باشد نشان | یاور درماندگان در این جهان | |
| منجی بیچارگان و آوارگان | عامل احسان و لطف رایگان | |
| غمخور مسکین و درویش و فقیر | مهربان و باصفا در هر زمان | |
| خوشزبان و نیکخو با زیردست | رأفت بیشائبه اندر نهان | |
| حامی تعلیم اطفال یتیم | باشدش چون نور چشم خود گمان | |
| همتی باید بر این بیسرپرست | تا نگردد خوار و زار اندر فغان | |
| چاره بر زنهای ولگرد و پریش | بیپناه و ناتوان و بینشان | |
| دختران فارغالتحصیل نیک | بیشو و بیکار و ویلان در میان | |
| نوجوانان پسر از بهر کار | در تکاپو نزد این و آن دوان | |
| فکر کار و زندگی باید کنید | بهر این نوباوگان همچو جان | |
| التفات و رحم بر آنان رواست | آدمیت را کمک باید بدان | |
| حشمتا پندی که گفتی این چنین | خدمت نوع بشر باشد عیان |