حق و باطل
هنگامی که شخص با عقل سلیم و فکر پاک و بی‌طرفی و بی‌نظری کاری را مورد قضاوت قرار داد و افکار پیش‌داوری‌شده را به کنار گذارد و ملاک داوری خود را فقط ارزش‌های مربوط به آنچه در مقابلش قرار دارد نمود، مسلماً حکم غلط نخواهد داد و قضاوت او صحیح خواهد بود.
هنگامی که شخصی برای چاره‌جویی به اشخاص بصیر و آگاه و بی‌نظر و پیروان دانشمند و صاحبدل رجوع کرد و حقیقت موضوع را در معرض مشورت و رأی آن ها قرار داد بایستی منتظر نتیجه و نظر صحیح آن ها باشد. چنین مردمان پاکی کمتر احتمال می‌رود که حکم باطل دهند زیرا از زندگانی طولانی خود تجربیات ارزنده‌ای اندوخته‌اند. این حقیقت را باید همیشه در نظر بگیریم تا نتایج ما پیوسته قابل توجه باشد.