پخش دانشها
از همین راه است که معلومات و دانشها و حکمتها و فلسفهها و ادیان در جهان پخش گردیده و اگر چنین خاصیتی نبود دانش در انحصار عدّه خاصی باقی میماند و اشاعه نمییافت و این خلاف ناموس عالم است. کلیه تکالیفی که در ادیان معین شده از قبیل حکم واجب امر به معروف در اسلام و احکام تبلیغی و تبشیری سایر ادیان بر این اصل بزرگ استوار است.
پس تو نیز بعد از آنکه به وحدت واقف شدی بر مردم زمان موعظه را آغاز خواهی کرد و این حقیقت را به دیگران خواهی رسانید.