تجلیات وحدت
یکی از آثار وحدت صلح و صفا و مهر و مودّتی است که در سایه حکمت و در لوای دین بین افراد بشر پدید می‌آید. اوّلین نتیجه‌ای که از این صفا و صلح پیدا می‌شود شادی و نشاط است. جنگ و بحران و اختلاف و مبارزه از هر نوع باشد خواه فکری و خواه مقدمات بحران و جنگ‌های اعصاب مانند وضعی که در بعضی نقاط دنیا حکمفرماست و مانند حالتی که قبل از جنگ‌های جهانی بزرگ در دنیا به وجود آمد، اثری جز ایجاد ناراحتی و رنج و تعب و غصه ندارد. مگر آن ها برادران و خواهران شما نبوده‌اند که زیر آتش بمباران جان بدهند و گرسنه و ویلان و سرگردان در کوچه و بیابان دور از خانمان خویش دچار حرمان و سختی باشند؟ مگر به اینان که امروزه از بین می‌روند اطلاق نام بشر نمی‌شود؟ مگر فکر نمی‌کنند که آن ها هم بنده خداوند و هم‌نوع ما هستند؟ آیا تشخیص نمی‌دهید که اگر نشاط و شادمانی جانشین نزاع و برادرکشی شود بسی بهتر است؟
