عطر و بوی

لازمه حکمت آن است که از شخصی که به او حکمت عطا شده تجاوز نماید و به دیگران برسد زیرا حکمت مانند عطر است که وقتی استعمال کرده شد بوی آن قابل پنهان کردن نیست و ناچار اثر وجودی خویش را در فضا می‌‌بخشد. لازمه حکمت آن است که به دیگران نیز برسد و هرکس حکمت به او عطا شود نمی‌تواند از تعلیم آن خودداری کند. حکمت مانند نور است که نمی‌توان جلو آن را گرفت و مانع از تجلّی آن شد. یعنی وقتی نور از منبع صادر شود و کسی را به منبع دسترسی نباشد که مانع از پرتو افکندن آن شود این نور به ناچار خواهد تابید و روشنی خواهد بخشید.

• دیدگاه ها