ادب خاموشی
نه تنها در مورد سخن حق بلکه ادب واقعی ایجاب مینماید که هر وقت کسی مشغول سخن است هرچند که با سخن او مخالف باشی وآن را نپسندی بدان گوش فرا دهی، بگذاری طرف حرف خود را تمام کند و پایان دهد، آنگاه اگر ایرادی داشتی بیان نمایی. این لازمه انسانیت و آداب معاشرت است و غیر آن خلاف است. آن هایی که در میان سخن دیگران میدوند و نمیگذارند حرف طرف تمام شود و مباحثه را تبدیل به مشتی سخنان تودرتو و درهم و مجادله و جدال مینمایند راه غلط میروند.