98- خاتمه
این بود بحثی در پیرامون مقاله برادر ارجمند گرامی و دانشمند جلیل القدر و محترم جناب آقای سید محمد تقی واحدی.
در خاتمه مقال گویم:
ای خواننده عزیز، اینکه از پیش فرموده اند: آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم، بیا که ما آب زلال و پاکیزه به امر و مشیت الهی داریم و برای تشنگان آماده کرده ایم. هر کس تشنه است بیاید و از این آب زلال بیاشامد: بیا تا بیابی و پیدا کنی، بیا که حقیقت اینجا است .
دکتر پاپوس درکتاب: «اسلوبی علوم مخفیه» مثالی برای روح و پریسپری و جسم می زند، جسم را به درشکه، پریسپری را به اسب و روح را به راننده تشبیه می کند. وقتی که جسم بیدار است درشکه سالم و راننده پریسپری و جسم را می برد (درشکه به خوبی راه می رود) در حال مرگ درشکه خراب شده و راننده سوار اسب شده و دور می شوند. در حال خواب درشکه باز شده و راننده (روح) سوار اسب (پریسپری) شده به گردش در عالم می پردازد.
خوانندگان طبق حکمت نوین تشخیص می دهند که عقیده دکتر پاپوس در مورد خواب غلط است. اگر در حال خواب روح و پریسپری با هم دور شود پس تکلیف جسم چه می شود و اعمال زندگانی که در حال خواب انجام می شود با چه نیروئی صورت می گیرد؟
این حرف غلط است. در حال خواب روح جدا می شود ولی پریسپری در بدن هست تا اعمال بدنی را ادامه دهد و انسان نمی میرد. اما رابطه او با روح دائما مثل تلگراف بی سیم برقرار است.
در این کادر نظرات و عقاید ادیان و فلاسفه و دانشمندان دیگر را مشاهده فرمایید.