چه کنیم حواسمان خوب کار کند
 |
| بشر بایستی از تمام محصولات زمینی به تناسب معین تغذیه نماید |
بدن انسان از مواد زمینی ترکیب شده و کلیه موادی که در کره زمین وجود دارد در بدن انسان هم هست اعم از خاک، سنگ، گاز، طلا، آهن، سرب مغناطیس و غیره و غیره البته به نسبت معین.
چون بدن از تمام مواد کره زمین درست شده برای اینکه خوب کار کند و کلیه حواس او بتوانند به خوبی انجام وظیفه نمایند لازم است که ازتمام محصولات زمینی به تناسب معین تغذیه نماید.
آنچه میوه ها، روغن ها و مواد غذائی گوناگون در عالم هست برای بشر و سایر موجودات خلق شده و انسان باید از آنها استفاده کند.
منتها این مواد طبقه بندی دارد که خواص آنها مشترک است مثلاً روغن حیوانی و روغن نباتی یا روغن میوه تقریباً دارای مواد، ویتامین ها و اجزاء متشابه هستند و وقتی بشر از یکی از آن استفاده کرد حکم آن است که از دیگری هم بهره برده است.
هرگاه برخی از این مواد به بدن نرسید تولید ضعف در بدن می کند یعنی میکروب های مفید معینی که در بدن هستند و باید از آن ماده استفاده کنند از تعدادشان کم می شود و موجب ضعف و نقصان بدن می گردد.
بر عکس اگر از یک ماده زیادتر خورد فی المثل بدن احتیاج به ده گرم موادی که درگردو هست دارد پنجاه گرم خورد زیادی آن را بدن نمی تواند جذب کند و حل نماید در نتیجه مقدار مازاد رسوب می کند مثل قند زیادی که در آب می ریزند و آنچه بیش از حد اشباع باشد رسوب می گردد.
این مواد رسوبی کم کم تولید میکرب های مخصوصی می کنند که برای بدن مضر هستند، این ها وارد خون می شوند و موجب بی نظمی می گردند، تب بوجود می آورند و گاه باعث سکته می شوند و انواع امراض گوناگون تولید می کنند. این است که در اصطلاح می گویند خون غلیظ شده یا می گویند خون کثیف شده، فشارخون بالارفته، اوره خون ، چربی خون و قند خون، آلبومین خون و غیره زیاد شده است و امثال اینها. )
البته هر ماده تولید یک نوع میکرب و کسالت می کند و متفاوت است و در بالا به طور کلی ذکرگردید). این میکرب ها که تشکیل می شود از نوع میکرب مفید نیست بلکه می توان آن را میکرب مضره نامید و همان است که بشر آن را به اسامی مختلف میکرب ها نامگذاری کرده. داروئی که در این مورد باید تجویز شود از همین مواد کره زمین است که باید ضد آن غذاهای زائد باشد.
آن میکرب ها در اثر این دارو که ضد آن غذا است از بین می روند و در واقع دارو اثر آن را خنثی می کند و آن مواد رسوبی را از بین می برد.
بدیهی است که از همان ماده دوا در بدن هم هست منتها چون آن دارو ضد مواد رسوبی مزبور و کشنده میکرب ها است بدن احتیاج به مقدار بیشتری از آن دارد . انسان در اثر به کار انداختن حواس خود این مطلب را فهمیده و داروهای مناسبی تهیه و آماده کرده که در موقع لزوم تجویز می کند، اما پس از اضمحلال مواد زیادی کم کم در اثر تقویت و به واسطه مواد غذائی مناسب ضعف بدن جبران می شود و دوره ای که برای مرض قائلند این است که آن مواد اضافی از بین برود و نقاهت برطرف گردد. حال اگر در آخر دوره بیماری باز از همان غذای مضرکه مرض تولید کرد بخورد به اصطلاح مرض عود می کند. این است که باید مواد غذائی کافی و مناسب به طور معتدل مصرف شود تا سلامت تأمین گردد.
و اما فایده امساک آن است که مواد زیادی را در بدن از بین می برد به همین لحاظ است که اغلب ناخوشی ها در اثر رژیم و امساک بر طرف می شود ولی باید دانست که امساک در کدام ماده غذائی بشود نه در عموم مواد غذائی مثلاً هرگاه بدن احتیاج به ویتامین معینی داشت اگر از همان ویتامین امساک کرد بیشتر مریض می شود.
امساک در غذائی است که درآن افراط شده باشد نه در کلیه غذاها. امساکی که درکلیه غذاها شود غلط است. در این مبحث مطالب بسیاری است که اگر گفته شود چندین جلد کتاب قطور خواهد شد.