تمایل به کار و دلمردگی از امور
گاهی انسان چنان با شوق و اشتیاق دنبال کاری را می‌گیرد که وقتی دیگران به او می‌نگرند و فعالیت‌های او را می‌بینند دچار تعجب می‌شوند و خود وی نیز با رضایت و خوشحالی بر این حالت خویش می‌نگرد و از خود خشنود است. اما همین شخص با داشتن همین شرایط و بدون اینکه ظاهراً در اوضاع وی تغییراتی روی داده باشد یک روز دچار سستی و خمودگی است و آنقدر در این حالت ناراحت و افسرده است که خودش نیز از خود بیزار است، چه این حال بر وی سنگینی می‌کند.