در یک شهر ممکن نیست.
یا فرض کنید اگر لذتی برای یکی از سکنه شهر پیش آید همه افراد شهر در شادی با او شریک باشند و سرور سرتاپای آنها را بگیرد. اگر یکی از اهالی دچار غم یا ناراحتی گردد، همه در غم وی شریک شوند. اگر کسی کاری داشته باشد همه در انجام این کار به او کمک کنند و اگر گرفتاری برای فردی پیش آید همه اهالی دست به دست هم دهند که گرفتاری وی را رفع نمایند.
چنین شهری که بسیار عالیتر و جالبتر از مدینۀ فاضله خیالی افلاطون است و در آن میلیاردها فرد را چنان دوست و متحد و غمخوار و همراه هم میبینیم که گویی یک روحاند در آن همه بدن، شاید در عالم حقیقت به این صورت تحقق نیابد، اما بدانید که در مملکت شگفتانگیز وجود شخص شما چنین حقیقتی به صورت عمل درآمده است.