گذشت و عفو
کسی که نظرش این طور وحدتی شود که همه را از یک منشأ ببیند در مقابل برخورد با بعضی امور زشت و چیزهایی که به گناه معروف است حالت تکبر و بی‌رحمی به او دست نمی‌دهد. در احادیث اسلامی است که می‌گوید: «گناه موجب ناراحتی است هم برای کسی که آن را مرتکب شده و هم برای کسی که ملامت می‌کند زیرا ملامت‌کننده هم در خطر این هست که مبتلا به همان گناه شود.»
متأسفانه در جامعه‌ای که با وحدت تربیت نشده این حالت ملامت و سرزنش به شدت حکمفرماست، همه از اعمال هم انتقاد می‌کنند، عیوب یکدیگر را می‌بینند و از عیوب خود غافلند، به هم طعنه می‌زنند و کار را به سخریه و استهزاء می‌رسانند.