یک مثال دیگر
وضع عمر و زندگی بشر هم مشمول همین امر است. مثلاً در حالت جوانی و شادابی یک شخص را زیبا و برازنده می‌دانند و همگان اندام او را تحسین می‌کنند اما وقتی پیر شد و چین‌و‌چروک به صورتش افتاد و دست‌هایش از لطافت خارج گردید و قدش خمیده شد وی را زشت می‌خوانند. اما همین زشت چون تجربه اندوخته و با فکر و درایت است همگان تجربه‌اندوزی و مآل‌اندیشی و فکر روشنش را تحسین کرده و آن را زیبا و برازنده می‌نامند. پس زشت و زیبا کدام است و چیست؟