زمینۀ کلی مطلب
زمینۀ کلی این مطلب تا آنجا که در نوشته‌های سابق حکمت نوین بیان گردیده این است که اولاً سرشت انسان یعنی مکانیسم مغزی او در اختیار وی نیست و سلول‌ها و تشکیلات مغز و حفره‌های مغزی که کلیۀ استعدادهای بشر ناشی از آنهاست به جبر داده شده و هنگام بسته شدن نطفه با نظمی که خارج از اختیار بشر و حتی پدر و مادر و به‌وجودآورندۀ ظاهری نطفه است، طوری ساخته می‌شود که هر طفل دارای استعدادهای خاص و شایستگی‌ها و کم‌رسایی‌هایی است که لازمۀ زندگی و جبر حیاتی اوست و بر طبق همان زندگی خواهد کرد.