تفاوت طبقات
طبقات مرفه و اعیان بشر که دسترسی به اغذیه مقوی و خوب و مواد بیشتر دارند در آنها خوی حیوانی، بی رحمی و سبعیت بیشتر از فقرا میباشد که اغذیه کافی در دسترسشان نیست. روی همین اصل است که ملل جنگ طلب هم آنهایی بودهاند که بیشتر با خوراک حیوانی و گوشت تغذیه میکردهاند و خوی جنگجویی و مبارزه طلبی آنها تقویت میشده.
این نکته در جباران سابق تاریخ بهخوبی دیده میشود زیرا آنها به علت نبودن نظم در جامعه اختیار تام داشته و انواع اغذیه مقوی که از عناصر مهم ترکیب شده بود در دسترسشان بود و به همراه شراب از آنها به مقدار زیاد میخوردند و دائماً بدن خود را با این عناصر پر میکردند این است که دیدهایم چه اعمال وحشیانهای از آنها سرزده چنان که چنگیز به هر شهری میرسیده هزار هزار می کشته و تیمور از کلههای مردم منار درست میکرده و هزارها چشم را بیرون میآورده بدون این که از انجام این اعمال ناراحت شود و پشیمان گردد و نادر دستور قتل عام میداده و در جلو او بشر را از دم تیغ میگذراندند و ناپلئون هزاران سرباز را در مقابل خود در حال کشتن می دیده و دست از جنگ برنمیداشته همین طور بسیاری از امثال آنها.
آیا این عمل خوب است و این روش ستوده است یا این که انسان معتدل و طرفدار صلح و محبت و مدارا و دوستی باشد؟ خودتان بگوئید.