تقصیر متوجه کیست
حال میگویم آنها که بیخبر ماندهاند تقصیری ندارند زیرا بیخبری خود بهین پوزش است. لیکن تقصیر با کسانی است که این ها را به سوی راستیها نخوانده بلکه از ما جدا ساختهاند، بین ما و آنها حصاری کشیده و نگذاشتند که با آنان تماس گیریم و به آنها نزدیک شویم تا در اثر این نزدیکی و تماس مطالب دانستنی اسلامی را با آنها در میان نهیم، کتب و قانون را در دسترس دانشمندانشان بگذاریم، آنها را تشویق کنیم تابه این ترتیب راه راست، حق و حقیقت و کوتاه به سوی یزدان را همۀ جهان بیابند و پیروی نمایند.
هرگاه کسانی همت بلند دارند و به آنها درست بفهمانند و به کمک کتب و سخنرانی و تبلیغ راه را بر آنها بگشایند از آنجا که آنان مردمانی با هوش و نیک نفسند به یقین زود میگروند و میپذیرند. مگر نه آن است که فرقههایی از این گروه چون خواهانند که با خدای بسیار نزدیک شوند از خوردن هرگونه حیوانی پرهیز میکنند و تا این حد حاضر به فداکاری شدهاند که در راه مقصود ریاضتهای دشوار بر خود میخرند. اما از این که از مهین قانون یزدانی بیخبرند و اطلاعی به آنها ندادهاند چه تقصیری دارند؟ مقصر آنها هستند که میتوانستند بگویند و نگفتهاند. ایکاش مبلغین به وظیفۀ خویش قیام و اقدام مینمودند تا جهان بنگرد که این گروه چه نیک از آن استقبال میکنند و تا چه حد به سوی حقیقت میشتابند.
حال دانستید راهی که یزدان پسندد کدام است و به چه طریق میباید راه راست را به دنیا عرضه نمود؟