آتشفشان چیست
در زمین سوراخ‌هایی مانند آتشفشان‌های قدیمی و این قبیل حفره‌ها وجود دارد. هرگاه سوراخ های مزبور در مسیر و محل عبور بخارات اتمی واقع باشد و بخارات مزبور در آنجا جمع و متراکم شود مانند سوراخ دودکش بخاری از آنجا خارج می‌شود. در این حالت هرگاه مدخل سوراخ به‌وسیله خاک و سنگ مسدود باشد با فشار و قدرت عظیمی که از اجتماع تعداد بیشمار اتم‌ها پدید می‌آید بخارات سوراخ را شکافته و بیرون می‌ریزند. این حالت را طغیان آتشفشان می‌گویند.
پس از آن که بخارات اتمی راه به بیرون باز کرد با قدرت عظیمی خارج می‌شود و در اثر حرارت فوق العاده‌ای که دارد مواد داخل زمین را ذوب کرده به‌صورت مواد مذاب و خاکستر و گاز و غیره خارج می‌گردد. گاز آن همانا گاز اتمی است و مواد مذاب و خاکستر آن مواد زمینی است که در اثر فشار و قدرت اتم‌ها به این صورت درآمده است.
ممکن است مواد مذاب داخلی زمین هم از سوراخ های مزبور بیرون بریزد. بسته به این است که بخارات اتمی در چه عمقی شروع به انفجار کرده اند.
چون راه عبور معین برای اتم‌ها باز و پشت سر هم بخار اتم‌هایی که حریق تولید کرده‌اند خارج می‌شود از کناره‌های قله مواد مذاب سرازیر شده به طرف دامنه کوه جاری می‌گردد.