نظم آفرینش
پس از این که ماشین ها ساخته و به حرکت انداخته شد غوغایی از حیات در پیشگاه او به راه می‌افتد: ماشین‌های مختلف‌الشکل که از انواع مواد ساخته شده هر یک به هیئتی خاص و طریقی معین در جنبش‌اند. دنیائی شگفت‌انگیز به جنب‌وجوش می‌افتد که در آن هر کدام از اشیاء به انجام وظیفه‌ای که برایشان معین شده و حدود عملی که ماشینشان قدرت دارد می پردازند. اما در ضمن آمد و شد و جنبش داخل یکدیگر شده به هم تنه می‌زنند و مزاحم یکدیگرند. برای آنها نظم برقرار می‌کند چنانچه بیان خواهد گردید.
چون این ماشین ها ضمن عمل فرسوده شده از کار می‌ایستند وسائلی در اختیارشان قرار می‌دهد که بنزین یا خوراک خود را به طور خودکار (اتوماتیک) بگیرند و نیروی خویش را تجدید نمایند.
اکنون دیگر نگرانی در بین نیست و ماشین ها می‌توانند وظایف زندگانی روزمرۀ خود را انجام دهند. اما پس از مدتی ماشین ها خراب و فرسوده شده از کار می‌افتند زیرا قدرت جسمانی آنها تمام شده و دیگر نمی‌توانند به حرکت خویش ادامه دهند. چون سازنده قدرت بی‌پایان دارد در هر کدام از آنها وسائلی قرار می‌دهد تا تولیدمثل کنند که پس از فرسودگی اشباه و نظایر آنها جایشان را بگیرند که پست انجام وظیفه خالی نماند (اگر میل دارید این اشباه و نظایر را اولاد یا فرزند بخوانید) به این طریق آن صحنۀ پرفعالیت هرگز از جنب‌وجوش نمی‌افتد و پیوسته از حیات و جنبش برخوردار است.
این است دنیای منظمی از موجودات خودکار که به زندگی مشغولند.